گیاه آستراگالوس (Astragalus) که با نام های تجاری اسطراغالیس و گون نیز در برخی کتب یاد شده ، گیاهی خود رو در دامنه کوه های ایران به مقدار زیاد و وفور میتوان یافت. این گیاه دارای گل های زیبای است و میوه آن شبیه نخود است. چنانچه این گیاه را پودر کیند و بر روی زخم های قدیمی و کهنه بریزید علاوه بر خاصیت ضدعفونی ، قدرت ترمیم سلولها را افزایش می دهد تا زمان بهبودی زخم کاهش یابد.

آستراگالوس که عمدتا تحت عنوان گون نیز شناخته می گردد، گیاهی گل دار و پر کاربرد در طب سنتی چینی بوده است. این گیاه از دسته گیاهان دارویی حاوی آستراگالوس پلی ساکارید (APS) می باشد که خواص تقویت کننده سیستم ایمنی و ضدویروس فراوانی دارد. مطالعات آزمایشگاهی انجام شده برروی حیوانات ثابت کرده که آستراگالوس با ویروس های هرپس ، هپاتیت C، و ویروس های H9 آنفلوانزای پرندگان میتواند به خوبی مقابله کند. افزون براین، مطالعات آزمایشگاهی ثابت کرد که آستراگالوس پلی ساکارید میتواند از سلول های آستروسیت آدمیزاد ، که از شایع ترین نوع سلول در سیستم عصبی مرکزی انسان میباشند ، در برابر عفونی شدن توسط ویروس های هرپس جلوگیری نماید.

این گیاه از دسته گیاهان چند ساله است که ارتفاع آن زیر یک متر بوده و معمولا تا هفتاد و پنج سانتیمتر خواهد رسید و همچنین از خانواده نخودها میباشد. ساقه های رشد یافته این گیاه برنگ بنفش تیره بوده ، برگ های آن مرکب از برگچه هایی میباشد که بصورت متقابل در محور هر برگ قرار میگیرد.

اگر در ساقه این گیاه ، شکافی ایجاد کنید، شرابه ای خارج می گردد که کتیرای گون نام دارد و این کتیرا مصرف صنعتی و درمانی زیادی دارد از این کتیرا می توان خمیر دندانهای طبی ساخت یا جهت نرم و لطیف کردن پوست بدن ، به بدن بمالید و در داخل مرحم ها بریزید.